الکساندر چپمن فرگوسن، که به عنوان سر الکس فرگوسن شناخته می‌شود، بازیکن و مربی فوتبال بازنشسته‌ای است که اهل گلاسگو، اسکاتلند می‌باشد. در این مطلب، وب سایت مجله خبری بایرن مونیخ شما را در ادامه همراهی خواهد کرد. با ما همراه باشید.
| نام | سر الکس فرگوسن |
| تولد | ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱ |
| همسر | کیتی فرگوسن |
| فرزندان | ۳ |
| قد | ۱۸۰ سانتی‌متر |
| وزن | ۸۰ کیلوگرم |
| ملیت | اسکاتلندی |
| پست | مهاجم |
بچگی الکس فرگوسن
در تاریخ ۳۱ دسامبر در محله گووان شهر گلاسکو به دنیا آمد. جمله اسکاتلندی “AHCUMFIGOVIN” بر روی تابلویی بزرگ در دیوار اتاقش در زمین تمرین منچستر یونایتد قابل مشاهده است. در سال ۱۹۵۷، او به عنوان شاگرد پاره‌وقت در کارخانه آچارسازی گلاسکو مشغول به کار شد و به عنوان یک بازیکن آماتور به تیم کوئینز پارک پیوست.
نوجوانی الکس فرگوسن
در سال ۱۹۶۰، به صورت پاره‌وقت به تیم سنت جانستون ملحق شد. در سال ۱۹۶۴، کار در کارخانه آچارسازی را ترک کرد و به تیم دانفرملین پیوست.
خانواده الکس فرگوسن
الکساندر چپمن فرگوسن در خانه مادربزرگش در جاده شیلدال در ناحیه گووان، گلاسکو، در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱ به دنیا آمد. او پسر الیزابت (متخلص به هاردی) و الکساندر بیتون فرگوسن است.
پدر الکس فرگوسن
پدر او در صنعت کشتی‌سازی یاور بشقاب بود. او در یک خانه اجاره‌ای در ۶۶۷ جاده گوان بزرگ شد، خانه‌ای که اکنون تخریب شده است. در آنجا با پدر و مادرش و برادر کوچکترش مارتین، که او نیز فوتبالیست شد، زندگی می‌کرد. او در مدرسه ابتدایی جاده بروملون و سپس در دبیرستان گوان تحصیل کرد. فوتبال خود را با باشگاه پسران هارمونی رو در گوان آغاز کرد و سپس به Drumchapel Amateurs، باشگاهی جوانان با شهرت قوی در پرورش فوتبالیست‌های حرفه‌ای، پیوست. او همچنین در کارخانه‌ای در هیلینگتون به عنوان ابزارساز شاگردی کرد و در نهایت به عنوان مباشر فروشگاه اتحادیه منصوب شد.
مادر الکس فرگوسن
مادر فرگوسن، الیزابت، سه هفته پس از انتصاب او در سن ۶۴ سالگی بر اثر سرطان ریه درگذشت.
الکس فرگوسن و همسرش
الکس فرگوسن در سال ۱۹۶۶ با کیتی فرگوسن ازدواج کرد. کیتی نقش مهمی در زندگی و موفقیت‌های او ایفا کرد و همواره او را به عنوان حامی اصلی خود می‌دانست. فرگوسن در زمان بازنشستگی‌اش در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد یکی از دلایل اصلی کنار رفتن او، تمایل به گذراندن وقت بیشتر با همسرش بود. در اکتبر ۲۰۲۳، کیتی فرگوسن در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
پسر الکس فرگوسن
دارن فرگوسن، بازیکن سابق فوتبال و مربی حرفه‌ای، که در تیم‌هایی مانند پیتربورو یونایتد مربیگری کرده است.
جیسون فرگوسن بیشتر در زمینه رسانه و تولید مستند فعالیت دارد و در ساخت مستند “الکس فرگوسن: هرگز تسلیم نشو” (2021) نقش داشت.
حقوق الکس فرگوسن
سر الکس فرگوسن، مربی افسانه‌ای منچستریونایتد، یکی از ثروتمندترین مربیان فوتبال جهان است. ثروت او از طریق دستمزدهای مربیگری، سرمایه‌گذاری‌ها و علاقه‌اش به اسب‌دوانی تامین شده است. در سال‌های اخیر، منابع مختلف برآورد کرده‌اند که ثروت او به حدود ۵۶ میلیون پوند (معادل حدود ۷۰ میلیون دلار) یا ۶۰ میلیون دلار و حتی ۷۰ میلیون دلار می‌رسد. همچنین گزارش شده است که پس از بازنشستگی در سال ۲۰۱۳، او سالانه حدود ۲ میلیون پوند به عنوان سفیر منچستریونایتد درآمد دارد. علاوه بر این، در سال ۲۰۱۴، بخشی از مجموعه شراب خود را در حراجی هنگ‌کنگ به قیمت ۲.۳ میلیون پوند فروخت و چندین اسب مسابقه در اختیار دارد.
خانه الکس فرگوسن در انگلستان
پس از پیوستن به منچستریونایتد در سال ۱۹۸۶، فرگوسن به منطقه چشایر در شمال غرب انگلستان نقل مکان کرد و در این منطقه یک عمارت مجلل دارد که تا کنون محل اصلی زندگی او محسوب می‌شود.
ویلای الکس فرگوسن در اسکاتلند
فرگوسن، که اصالتاً اهل گلاسگو، اسکاتلند است، در زادگاه خود یک خانه شخصی دارد که به عنوان اقامتگاه دوم برای تعطیلات و دیدار خانواده استفاده می‌شود.
خانه قبلی الکس فرگوسن در منچستر
قبل از نقل مکان به عمارت چشایر، فرگوسن در منطقه ویلتون نزدیک منچستر زندگی می‌کرد. این خانه بعدها به فروش رسید.
ماشین‌های الکس فرگوسن
مرسدس بنز S کلاس: یکی از خودروهای محبوب او برای رفت‌وآمدهای روزانه.
بنتلی کانتیننتال GT: یک خودروی لوکس که نمادی از موفقیت او در دوران مربیگری است.
جگوار XJ: یکی از خودروهای کلاسیکی که مورد علاقه‌اش بود.
مرسدس بنز E کلاس: گزینه‌ای راحت و قدرتمند برای سفرهای درون‌شهری.
رنج روور: خودرویی مناسب برای رانندگی در جاده‌های مختلف، که بسیاری از افراد سرشناس در بریتانیا از آن بهره می‌برند.
سرزنش شدن فرگوسن
فرگوسن سپس با مبلغ ۶۵۰۰۰ پوند به رنجرز پیوست که رکوردی برای انتقال بین دو باشگاه اسکاتلندی محسوب می‌شود. در طول دو فصل حضورش در این تیم، عملکرد خوبی در اروپا داشت و در جام نمایشگاه‌های بین‌المللی، شش گل در ۹ بازی به ثمر رساند؛ از جمله دو گل در برابر 1.FC Köln در رقابت‌های ۱۹۶۷–۱۹۶۸ و یک گل مهم در مقابل اتلتیک بیلبائو در فصل ۱۹۶۸–۱۹۶۹ که به رنجرز کمک کرد تا به نیمه‌نهایی انگلیس راه پیدا کند، اما هر دو تیم در نیمه‌نهایی شکست خوردند.
او در فینال جام اسکاتلند ۱۹۶۹ بر اثر گلی که دریافت کرد، سرزنش شد و در آن مسابقه که به عنوان کاپیتان تیم سلتیک، بیلی مک نیل، تعیین شده بود، مورد انتقاد قرار گرفت و مجبور شد به جای تیم اصلی، برای تیم نوجوانان بازی کند. به نقل از برادرش، فرگوسن از این تجربه بسیار ناراحت شد و مدال بازنده‌ها را دور انداخت.
مستند فرگوسن
مستندی درباره حرفه فرگوسن با عنوان Sir Alex Ferguson: Never Give In در ۲۷ مه ۲۰۲۱ در سینماهای بریتانیا اکران شد و در ۲۹ مه در سرویس Amazon Prime Video در بریتانیا و ایرلند قابل مشاهده قرار گرفت. این فیلم شامل مصاحبه‌هایی با خود فرگوسن، خانواده‌اش، پزشکان و بازیکنان سابقی است که او در طول دوران مربی‌گری‌اش هدایت می‌کرد.
ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه او به دلیل ازدواج با یک فرد کاتولیک در رنجرز، با تبعیض روبه‌رو شد. فرگوسن در یک مستند در سال ۲۰۲۱ درباره زندگی و حرفه‌اش گفت که تصور می‌کرد حذف او از تیم اصلی پس از فینال جام ۱۹۶۹، به دلیل مذهب او بوده است.
در زندگی‌نامه‌اش اشاره شده است که هنگامی که به رنجرز پیوست، از مذهب همسرش اطلاع داشتند.
در مارس ۲۰۲۱، او افزود که هنگام امضای قرارداد، یکی از مدیران رنجرز پرسیده بود که آیا خانواده‌اش در یک کلیسای کاتولیک کوچک ازدواج کرده‌اند یا خیر و وقتی پاسخ مثبت داده شد، گفته شد: «اوه، اشکالی ندارد».
فرگوسن با اکراه رنجرز را ترک کرد، چون آرزو داشت در آن باشگاه موفق شود و در همان زمان در محل زادگاهش رشد کرده بود. او از اینکه پس از ترک، روزنامه‌ها او را تنها به عنوان “بازیکن سابق رنجرز” یاد می‌کردند، ناراحت بود و کمتر در جمع بازیکنان سابق آن تیم حضور می‌یافت.
حمایت الکس فرگوسن
در سال ۱۹۹۸، فرگوسن در فهرستی از بزرگ‌ترین کمک‌کنندگان مالی خصوصی به حزب کارگر قرار گرفت و خود را سوسیالیست می‌دانست. در ژانویه ۲۰۱۱، گراهام استرینگر، نماینده حزب کارگر در منچستر و حامی منچستریونایتد، خواهان تبدیل شدن فرگوسن به همتای زندگی خود شد و پس از اعلام بازنشستگی‌اش در مه ۲۰۱۳، این درخواست مجدداً تکرار شد.
در سال ۲۰۰۹، او دکترای افتخاری در مدیریت بازرگانی از دانشگاه متروپولیتن منچستر دریافت کرد. علاوه بر نقش سفیر منچستریونایتد و شرکت در سخنرانی‌ها و فعالیت‌های خیریه در دوران بازنشستگی، او حامی تیم دوران کودکی‌اش، Harmony Row، است و برای امکانات جدید این باشگاه، کمپینی موفق راه‌اندازی کرد که این تیم اکنون در Braehead مستقر است.
در رفراندوم استقلال اسکاتلند در سال ۲۰۱۴، فرگوسن از ماندن اسکاتلند در بریتانیا حمایت کرد و از دولت اسکاتلند و الکس سالموند، نخست‌وزیر اسکاتلند، بابت انکار رای کسانی که در خارج از اسکاتلند اما در بریتانیا زندگی می‌کردند، انتقاد کرد. همچنین، او به قانون تحمیل کمک‌های مالی بیش از ۵۰۰ پوند از سوی افرادی که خارج از اسکاتلند هستند، اعتراض داشت و خواستار شد که این قانون نیز اجرایی شود.
عمل مغزی و خونریزی مغزی الکس فرگوسن
در ۵ مه ۲۰۱۸، فرگوسن پس از تجربه خونریزی مغزی، تحت عمل جراحی اضطراری قرار گرفت. او پس از این عمل بهبود یافت و در بازی اولدترافورد در تاریخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۸، پس از مدت‌ها، مجدداً در مسابقه‌ای حضور پیدا کرد.
کتاب الکس فرگوسن
کتاب او، پیشرو: یادگیری از زندگی و سال‌های من در منچستریونایتد، در آگوست ۲۰۱۵ منتشر شد و با همکاری میلیاردر سرمایه‌گذار، نویسنده و روزنامه‌نگار سابق، مایکل موریتز، نوشته شده است.
مجسمه الکس فرگوسن
مجسمه برنزی فرگوسن، که توسط فیلیپ جکسون، مجسمه‌ساز اسکاتلندی، طراحی شده است، در بیرون ورزشگاه اولدترافورد در تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۲ رونمایی شد. در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳، فرگوسن در مراسمی حضور یافت که در آن، جاده‌ای در نزدیکی اولدترافورد، از واتر ریچ، به نام جاده سر الکس فرگوسن تغییر نام داد.
در ژوئیه ۲۰۲۱، آبردین مجسمه‌ساز اندی ادواردز را مأمور ساخت مجسمه برنزی فرگوسن کرد. این مجسمه در تاریخ ۲۵ فوریه ۲۰۲۲ در استادیوم پیتودری آبردین رونمایی شد و روز بعد، مجسمه‌ای از آن به فرگوسن اهدا گردید.
بیوگرافی الکس فرگوسن
الکساندر چپمن فرگوسن، که بیشتر به عنوان سر الکس فرگوسن شناخته می‌شود، در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱ در شهر گلاسگو، اسکاتلند به دنیا آمد. او بازیکن و مربی فوتبال بازنشسته است که از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۳ هدایت تیم منچستر یونایتد را بر عهده داشت. فرگوسن با کسب ۴۹ عنوان قهرمانی، به عنوان پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال شناخته می‌شود و یکی از موفق‌ترین و برترین مربیان در این حوزه محسوب می‌گردد.
الکس فرگوسن کیست
نام کامل: سر الکساندر چپمن فرگوسن
تاریخ تولد: ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱
محل تولد: گلاسگو، اسکاتلند
ملیت الکس فرگوسن
الکس فرگوسن ملیت اسکاتلندی دارد
اصالت الکس فرگوسن
سر الکس فرگوسن اصالتاً اسکاتلندی است. او در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱ در شهر گلاسگو، اسکاتلند متولد شده است.
قد الکس فرگوسن
۱.۸۰ متر است.
وزن الکس فرگوسن
۸۰ کیلوگرم است.
سن الکس فرگوسن
او ۸۳ سال سن دارد.
عکس پروفایل الکس فرگوسن
عکس الکس فرگوسن فوتبالیست
عکس خانوادگی الکس فرگوسن
عکس الکس فرگوسن و همسرش
عکس همسر الکس فرگوسن
عکس الکس فرگوسن و فرزندانش
عکس های الکس فرگوسن
عکس الکس فرگوسن
عکس جذاب الکس فرگوسن
والپیپر الکس فرگوسن
والپیپر الکس فرگوسن برای کامپیوتر
wallpaper الکس فرگوسن
wallpapersir alex feguson
wallpaper alex feguson
wallpaper 4k الکس فرگوسن
مربیگری الکس فرگوسن در شرق استرلینگشر
در ژوئن ۱۹۷۴، فرگوسن در سن نسبتاً جوان ۳۲ ساله به سمت سرمربی تیم شرق استرلینگشر منصوب شد. او به عنوان فردی منظم و سخت‌گیر شناخته شد و بابی مک‌کالی، مهاجم سابق باشگاه، بعدها گفت که «قبلاً هرگز از کسی نمی‌ترسید، اما فرگوسن از ابتدا فردی ترسناک و بی‌رحم بود.»
مربیگری الکس فرگوسن در شرق سنت میرن
در اکتبر ۱۹۷۴، فرگوسن برای هدایت باشگاه سنت میرن دعوت شد. هرچند آنها در لیگ پایین‌تر از استرلینگشر قرار داشتند، اما باشگاه بزرگتری بودند و اگرچه فرگوسن نسبت به شرق استرلینگشر احساس وفاداری می‌کرد، اما پس از مشورت با جوک استاین تصمیم گرفت به سنت میرن بپیوندد.
او از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۸ مدیر این باشگاه بود و تحولی بزرگ در تیمی که در نیمه پایینی دسته دوم قرار داشت، ایجاد کرد. تیمی که در آن زمان بیش از ۱۰۰۰ تماشاگر داشت، توانست در سال ۱۹۷۷ قهرمان دسته اول شود و استعدادهایی مانند بیلی استارک، تونی فیتزپاتریک، لکس ریچارد، فرانکی و فرانکی مک‌ب‌جی، پیتر ریچارد و فرانکید را کشف کند.
تیم قهرمان در لیگ، میانگین سنی ۱۹ سال داشت و کاپیتان فیتزپاتریک تنها ۲۰ سال داشت.
اخراج فرگوسن از سنت میرن
سنت میرن تنها باشگاهی است که فرگوسن را اخراج کرده است. او در دادگاه ادعا کرد که اخراجش نادرست است، اما شکست خورد و اجازه تجدید نظر دریافت نکرد. طبق مقاله‌ای در ساندی هرالد در ۳۰ مه ۱۹۹۹، دلیل رسمی اخراج او، نقض قراردادهای مختلف از جمله پرداخت‌های غیرمجاز به بازیکنان عنوان شده است.
او به رفتارهای ترسناک و تهدیدآمیز نسبت داده شد، به خصوص در رابطه با منشی دفتر باشگاه، زیرا می‌خواست بازیکنان از پرداخت مالیات معاف شوند. او حتی برای شش هفته با او صحبت نکرد، کلیدهایش را مصادره کرد و تنها از طریق یک دستیار ۱۷ ساله با او ارتباط برقرار می‌کرد. دادگاه نتیجه گرفت که فرگوسن «بسیار کوچک و نابالغ» است و ویلی تاد، رئیس باشگاه سنت میرن، اظهار داشت که فرگوسن «هیچ توانایی مدیریتی ندارد».
در سال ۲۰۰۸، گاردین مصاحبه‌ای با تاد (در آن زمان ۸۷ ساله) منتشر کرد که در آن، تاد گفت دلیل اصلی اخراج، نقض قرارداد مربوط به موافقت فرگوسن برای پیوستن به آبردین بوده است. او افزود که فرگوسن از حداقل یکی از اعضای تیم خواسته بود با او به آبردین برود.
تاد همچنین گفت که او از اتفاقاتی که افتاد پشیمان است، اما باشگاه آبردین را به خاطر نزدیک نشدن به باشگاهش، مقصر دانست.
مربیگری الکس فرگوسن در آبردین
در ژوئن ۱۹۷۸، فرگوسن به عنوان سرمربی به آبردین پیوست، و جایگزین بیلی مک نیل شد که تنها یک فصل هدایت باشگاه را بر عهده داشت و سپس فرصت مدیریت سلتیک را پیدا کرد. اگرچه آبردین یکی از باشگاه‌های بزرگ اسکاتلند بود، اما تنها یک بار در سال ۱۹۵۵، به قهرمانی لیگ رسیده بود، تحت هدایت دیو هالیدی. تیم آن زمان بازی خوبی داشت و از دسامبر همان سال، در لیگ شکست نخورده بود، هرچند در فصل قبل در لیگ دسته دوم قرار داشت.
فرگوسن در این دوران هنوز کم تجربه بود و با برخی از بازیکنان قدیمی‌تر مانند جو هارپر مشکل داشت. فصل اول او در تیم چندان موفق نبود، اما تیم در نیمه‌نهایی جام حذفی اسکاتلند و فینال جام اتحادیه اسکاتلند ظاهر شد، هرچند در هر دو مسابقه شکست خورد و در لیگ در رتبه چهارم قرار گرفت.
مربیگری الکس فرگوسن در آبردین
آبردین در فینال جام لیگ اسکاتلند ۱۹۷۹–80، پس از یک بازی تکراری، در مقابل داندی یونایتد شکست خورد. فرگوسن شکست را بر عهده گرفت و اظهار داشت که باید در تیم تغییراتی ایجاد می‌کرد.
در فصل بعد، ۱۹۸۲–۱۹۸۳، تیم آبردین تحت هدایت او به موفقیت‌های بزرگتری دست یافت. آنها به دلیل قهرمانی در جام اسکاتلند در همان فصل، راهی رقابت‌های جام برندگان جام اروپا شدند و به طور چشمگیری تیم بایرن مونیخ را حذف کردند، که در دور قبل، تاتنهام هاتسپر را ۴–۱ شکست داده بود. ویلی میلر معتقد است این پیروزی اعتماد به نفس تیم را بالا برد و آنها باور کردند که می‌توانند در مسابقات اروپایی پیروز شوند.
آبردین تنها سومین تیم اسکاتلندی بود که یکی از جام‌های اروپایی را کسب کرد و فرگوسن احساس می‌کرد که «کار ارزشمندی در زندگی‌اش انجام داده است». این موفقیت با پیروزی در سوپر جام اروپا در دسامبر ۱۹۸۳ ادامه یافت، زمانی که هامبورگر اس وی، قهرمان جام ملت‌های اروپا، در دو بازی ۲–۰ شکست خورد.
در همان فصل، آبردین در لیگ عملکرد خوبی داشت و جام اسکاتلند را با پیروزی ۱–۰ مقابل رنجرز حفظ کرد، اما فرگوسن از بازی تیم در آن مسابقه راضی نبود و پس از مسابقه، عملکرد بازیکنانش را «عملکرد شرم‌آور» توصیف کرد، بیانیه‌ای که بعداً آن را پس گرفت.
مربیگری الکس فرگوسن در منچستریونایتد
در ۶ نوامبر ۱۹۸۶، فرگوسن به عنوان سرمربی در اولدترافورد منصوب شد. در ابتدا نگران بود که بسیاری از بازیکنان مانند نورمن وایتساید، پل مک‌گراث و برایان رابسون، بیش از حد مشروبات الکلی مصرف می‌کنند و از سطح آمادگی جسمانی آنها ناراضی بود، اما توانست نظم و انضباط را در تیم برقرار کند و منجر شد که یونایتد از جدول بالا برود و فصل را در رتبه یازدهم به پایان برساند.
اولین بازی او در مقابل آکسفورد یونایتد با شکست ۲–۰ بود، اما هفت روز بعد در مقابل نوریچ سیتی، تیم تازه‌صعود کرده، تساوی بدون گل ثبت شد و اولین برد او در ۲۲ نوامبر رقم خورد، وقتی که تیم با نتیجه ۱–۰ در خانه مقابل کوئینز پارک رنجرز پیروز شد.
نتایج تیم در ادامه فصل بهبود یافت و زمانی که آنها تنها برد خارج از خانه در مقابل رقبای عنوان قهرمانی و لیورپول در روز بوکسینگ دی ثبت کردند، مشخص شد که تیم در مسیر پیشرفت قرار دارد.
در آغاز سال ۱۹۸۷، با پیروزی ۴–۱ برابر نیوکاسل یونایتد، روند تیم ادامه یافت و در نیم فصل دوم، تیم به تدریج با شکست‌های گهگاه، در جدول در رتبه یازدهم قرار گرفت.
الکس فرگوسن در منچستریونایتد
در فصل ۱۹۸۷–۱۹۸۸، فرگوسن چندین بازیکن بزرگ مانند استیو بروس، ویو اندرسون و برایان مک‌کلیر را به تیم آورد. این بازیکنان جدید کمک کردند تا تیم در رقابت‌ها، با اختلاف ۹ امتیاز نسبت به لیورپول، در رتبه دوم قرار گیرد.
با وجود این، لیورپول در بیشتر فصل برتری قابل توجهی داشت و یونایتد تنها ۵ بازی در لیگ را شکست داد و ۱۲ بازی را به تساوی کشاند، اما توانست به رقابت با رقبای شمال غربی خود ادامه دهد. در این فصل، تیم دو بازی دوستانه در برمودا مقابل تیم ملی برمودا و باشگاه کریکت سامرست انجام داد، که در یکی از این بازی‌ها، هم خود فرگوسن و هم دستیارش آرچی ناکس در میدان حضور داشتند؛ ناکس حتی در برگه امتیازات ثبت شد، اما این بازی تنها حضور فرگوسن برای هدایت تیم اول در آن فصل بود.
جنجال‌های الکس فرگوسن
گوردون استراکان، بازیکن کلیدی تیم آبردین، پس از امضای توافق‌نامه با باشگاه آلمانی اف سی کلن بدون اطلاع فرگوسن، رابطه‌شان تیره شد. فرگوسن معتقد بود که اگرچه استراکان در اسکاتلند فردی حیله‌گر بود، اما هرگز فکر نمی‌کرد که او چنین ضربه‌ای بر او وارد کند.
استراکان در نهایت در تابستان ۱۹۸۴، به جای رفتن به کلن، به منچستر یونایتد پیوست. او احساس می‌کرد که ران اتکینسون، برخلاف فرگوسن، با او به عنوان یک بزرگسال رفتار می‌کند، و این حرکت را دوست داشت. زمانی که فرگوسن در نوامبر ۱۹۸۶ سرمربی شد، استراکان هنوز در تیم بود.
الکس فرگوسن و گوردون استراکان
فرگوسن بر این باور بود که استراکان با همان اعتماد به نفسی که در اسکاتلند داشت، در یونایتد بازی نمی‌کند، و در نتیجه در سال ۱۹۸۹، او را به لیدز یونایتد فروخت. استراکان در این تیم، به عنوان بازیکن کهنه‌کار، موفقیت خوبی کسب کرد و به کمک تیم در کسب عنوان قهرمانی لیگ در سال‌های ۱۹۹۱–۱۹۹۲، در رقابت با یونایتد، کمک کرد.
روابط آنها همچنان سرد باقی ماند، زیرا استراکان خودش وارد مدیریت شد. در زندگی‌نامه‌اش در سال ۱۹۹۹، استراکان گفت که «نمی‌توان یک اینچ به او اعتماد کرد» و نمی‌خواست با او پشتم را نشان دهد. واکنش او به این اتهام در کتاب «زندگی من در فوتبال»، «شگفت‌انگیز و ناامیدکننده» بود، هرچند او گمان می‌کرد که در سال ۲۰۰۱، فرگوسن با به میدان گذاشتن تیم ضعیف در بازی مقابل دربی کانتی، به سقوط تیم استراکان کمک کرده است.
در سال ۲۰۰۶، به نظر می‌رسید که آنها «آتش‌بس» اعلام کرده‌اند، قبل از مسابقه لیگ قهرمانان بین یونایتد و سلتیک استراکان.
الکس فرگوسن و دیوید بکهام
در فوریه ۲۰۰۳، فرگوسن با دیوید بکهام، بازیکن منچستریونایتد، درگیر مشاجره در رختکن شد. در این حادثه، فرگوسن با ناامیدی یک کفش فوتبال لگد زد که به صورت بکهام برخورد کرد و باعث آسیب جزئی شد. او پس از این اتفاق از بکهام عذرخواهی کرد، و در همان سال، بکهام به رئال مادرید منتقل شد.
الکس فرگوسن تثبیت قهرمانان اروپا
در ۵ آوریل ۲۰۰۳، فرگوسن ادعا کرد که قرعه‌کشی لیگ قهرمانان به نفع تیم‌های اسپانیایی و ایتالیایی است. یوفا در واکنش، او را به دلیل این اظهارات متهم کرد و اعلام نمود که او را برای بدنام کردن مسابقات توبیخ می‌کند. فرگوسن سپس عذرخواهی کرد و نامه‌ای به یوفا نوشت، اما در نهایت، او را با جریمه‌ای معادل ۱۰،۰۰۰ فرانک سوئیس (حدود ۴،۶۰۰ پوند) مجازات کردند.
الکس فرگوسن و صخره جبل الطارق
در سال ۲۰۰۳، فرگوسن علیه جان مگنیر، سهامدار اصلی منچستر یونایتد در آن زمان، به دلیل مسائل حقوقی مربوط به گل میخ‌های اسب مسابقه راک در جبل‌الطارق، اقدام قانونی انجام داد. مگنیر در شکایتی مدعی شد که فرگوسن درخواست کرده است تا نیمی از هزینه‌های مربوط به این گل میخ‌ها را پرداخت کند، اما فرگوسن این ادعا را رد کرد.
مسائل حقوقی مربوط به این پرونده، که شامل سوالات متعدد درباره نقل و انتقالات بازیکنان و قراردادهای مختلف بود، در نهایت خارج از دادگاه حل و فصل شد.
الکس فرگوسن در بی بی سی
در ۲۷ مه ۲۰۰۴، پس از پخش مستندی به نام «فرگی و پسر»، فرگوسن از مصاحبه با بی‌بی‌سی امتناع کرد. بر اساس مقاله‌ای در ایندیپندنت، این مستند جیسون، پسر او، را به عنوان فردی نشان می‌داد که از نفوذ پدرش در بازار نقل و انتقالات سوءاستفاده می‌کند.
این مقاله همچنین اشاره داشت که جیسون هرگز به عنوان گناهکار شناخته نشد و فرگوسن در واکنش گفت که داستان ساخته و پرداخته شده و کاملاً نادرست است. او افزود که این گزارش‌ها و وسایل تبلیغاتی بی‌بی‌سی، حمله‌ای به شخصیت پسرش بود که نباید صورت می‌گرفت. مصاحبه‌های بعدی در برنامه‌هایی مانند «Match of the Day» توسط دستیاران او، از جمله مایک فیلان، انجام شد.
الکس فرگوسن با داوران
همچنین، پیشنهاد شده است که تهدیدها و ارعاب‌های فرگوسن منجر به پدید آمدن اصطلاح «فرگی تایم» شده است: یعنی زمان‌های مصدومیت غیرعادی و سخاوتمندانه در مسابقاتی که منچستریونایتد عقب بود.
این اصطلاح حداقل از سال ۱۹۹۸ وجود دارد، اما برای اولین بار در ۱۰ آوریل ۱۹۹۳ ظاهر شد، زمانی که استیو بروس در دقیقه ۹۷ (هفتمین دقیقه وقت اضافه) در برابر شفیلد ونزدی، گل زد و بازی را برای یونایتد برد. این پیروزی آنها را در صدر جدول قرار داد و تا پایان فصل در همان رتبه باقی ماندند.
در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۱۹۹۹، زمانی که یونایتد با دو گل در وقت‌های تلف شده پیروز شد، این اصطلاح بیشتر رایج شد و پوشش گسترده‌تری یافت.
مجازات الکس فرگوسن
فرگوسن به دلیل انتقادهای علنی و سوء استفاده از مسئولان مسابقه، چندین بار مجازات شد:
– در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۳، به دلیل استفاده از کلمات توهین‌آمیز به داور چهارم، دو مسابقه محروم و ۱۰،۰۰۰ پوند جریمه شد.
– در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷، به دلیل توهین به مارک کلاتنبرگ، مجدداً دو مسابقه محروم و ۵،۰۰۰ پوند جریمه شد.
– در ۱۸ نوامبر ۲۰۰۸، پس از درگیری با مایک دین، دو بازی محروم و ۱۰،۰۰۰ پوند جریمه دریافت کرد.
– در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۹، به دلیل نظرات انتقادی درباره آمادگی آلن وایلی، چهار مسابقه محرومیت (دو تای آنها به صورت تعلیقی) و ۲۰،۰۰۰ پوند جریمه شد.
– در ۱۶ مارس ۲۰۱۱، به خاطر اظهارنظرهای منفی درباره عملکرد و انصاف مارتین اتکینسون، پنج بازی محرومیت (سه تای آنها به صورت قطعی و دو تای دیگر به دلیل تخلف‌های قبلی) و ۳۰،۰۰۰ پوند جریمه شد.
بازنشستگی الکس فرگوسن
در ۸ مه ۲۰۱۳، فرگوسن اعلام کرد که تصمیم گرفته است پس از پایان فصل جاری، از سمت سرمربیگری بازنشسته شود، اما همچنان در نقش مدیر و سفیر باشگاه باقی خواهد ماند. گاردین این اتفاق را «پایان یک دوره» توصیف کرد و میشل پلاتینی، رئیس یوفا، او را «یک رویاپرداز واقعی» خواند.
الکس فرگوسن بازنشسته
بازیکنان سابق منچستریونایتد، از جمله پل اینس و برایان رابسون، توافق کردند که فرگوسن «کار بسیار سخت و دشواری برای دنبال کردن» خواهد داشت. جوئل گلیزر، رئیس مشترک باشگاه، گفت که «عزم و اراده او برای موفقیت و فداکاری‌اش برای باشگاه، واقعاً قابل توجه است.»
فرگوسن افشا کرد که در دسامبر ۲۰۱۲، تصمیم نهایی برای بازنشستگی خود را گرفته است، اما نگه داشتن این خبر برای خودش بسیار دشوار بود.
اعلام این خبر باعث شد سهام منچستریونایتد در بورس نیویورک حدود ۵ درصد کاهش یابد. در ۹ مه ۲۰۱۳، باشگاه اعلام کرد که دیوید مویس، مدیر باشگاه اورتون، از ۱ جولای و با امضای قراردادی شش‌ساله، جایگزین فرگوسن در سمت سرمربی خواهد شد.
در آخرین بازی فرگوسن در نقش سرمربی، منچستر یونایتد مقابل وست برومویچ آلبیون ۵–۵ مساوی کرد، در حالی که روملو لوکاکو، بازیکن بعدی تیم، هت‌تریک کرد. این بازی، پیروزی نهایی فرگوسن را رقم نزد.
در اکتبر ۲۰۱۳، فرگوسن زندگینامه خود را با عنوان «زندگینامه من» منتشر کرد. در ژانویه ۲۰۱۴، او به عنوان سفیر مربیگری یوفا منصوب شد و این نقش را «افتخاری و امتیازی بزرگ» خواند.
در آوریل ۲۰۱۴، اعلام شد که فرگوسن یک «موقعیت تدریس بلندمدت» در دانشگاه هاروارد بر عهده خواهد گرفت، جایی که در دوره‌ای جدید با عنوان «تجارت، سرگرمی، رسانه و ورزش» سخنرانی خواهد داشت. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که او در مصاحبه‌ای با آنیتا البرس، برنامه‌ای در هاروارد، به بازبینی طرح موفقیت خودش پرداخت.
الکس فرگوسن و رونالدو
رونالدو در سال ۲۰۰۳، از اسپورتینگ لیسبون به منچستریونایتد پیوست. در آن زمان، سر الکس فرگوسن او را به عنوان یک استعداد جوان و پرانرژی خریداری کرد. با دقت در کشف استعدادها، فرگوسن رونالدو را به یک بازیکن سطح جهانی تبدیل کرد. این دوران، به ویژه در فصل‌های پایانی، شاهد رشد سریع رونالدو و تبدیل او به یکی از بهترین بازیکنان جهان بود.
همیشه، فرگوسن از رونالدو به عنوان یک بازیکن فوق‌العاده و حرفه‌ای یاد کرده و هرگز نقش او در تیم و دوران موفقیت‌هایشان را نادیده نگرفته است. رونالدو نیز احترام زیادی برای فرگوسن قائل است و او را مربی و معلمی بزرگ می‌داند که در شکل‌گیری حرفه‌اش نقش مهمی داشته است. در هر دو دوره حضور رونالدو در منچستریونایتد، رابطه آنها همواره پر از احترام و رفتار حرفه‌ای بوده است، حتی اگر در دوران دوم اختلافاتی هم میانشان رخ داده باشد.
شبکه های اجتماعی الکس فرگوسن
پیج اینستاگرام الکس فرگوسن
فیسبوک الکس فرگوسن
توئیتر الکس فرگوسن
آدرس پیج الکس فرگوسن در شبکه اجتماعی اینستاگرام: alexfergusonfilm@
پست الکس فرگوسن
پست او مهاجم بود.
زندگی ورزشی الکس فرگوسن
دوران بازی فرگوسن به صورت آماتور با تیم کوئینز پارک آغاز شد، جایی که اولین بازی خود را در سن ۱۶ سالگی و در نقش مهاجم انجام داد. او این بازی را «یک کابوس» توصیف کرد، اما در شکست ۲-۱ مقابل استرانرا، گل کوئینز پارک را به ثمر رساند.
یکی از بازی‌های قابل توجه او برای کوئینز پارک، شکست ۷-۱ خارج از خانه مقابل ملکه جنوب در روز باکسینگ ۱۹۵۹ بود، جایی که ایور برودیس، ملی‌پوش سابق انگلیس، چهار گل برای ملکه جنوب زد و فرگوسن تنها گلزن تیم کوئینز پارک بود.
با وجود اینکه در ۳۱ بازی برای کوئینز پارک ۲۰ گل زد، اما نتوانست جای ثابتی در تیم پیدا کند و در سال ۱۹۶۰، به تیم سنت جانستون پیوست.
الکس فرگوسن فوتبالیست
هرچند او به طور مداوم برای سنت جانستون گل می‌زد، اما نتوانست جایگاه ثابت در تیم کسب کند و اغلب درخواست انتقال می‌داد. حتی در فکر مهاجرت به کانادا بود. پس از شکست در جذب مهاجم دیگر، مربی تیم او را برای بازی مقابل رنجرز انتخاب کرد و در این مسابقه، در پیروزی ۳-۲ در ایبروکس، هت‌تریک کرد.
الکس فرگوسن در تیم ملی
حضور فرگوسن در تیم ملی اسکاتلند تنها در قالب یک تور خارجی در سال ۱۹۶۷ ثبت شده است. در آن زمان، مسابقات این تور توسط اتحادیه فوتبال اسکاتلند به عنوان بازی‌های بین‌المللی شناخته نمی‌شد، بنابراین تصور می‌شد که او هرگز برای اسکاتلند بازی نکرده است.
در ژوئن ۲۰۲۰، بی‌بی‌سی اسپورت او را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان اسکاتلندی معرفی کرد که هرگز به طور کامل در سطح بین‌المللی بازی نکرده است. در اکتبر ۲۰۲۱، SFA اعلام کرد که برخی از مسابقات تور، اکنون به عنوان مسابقات بین‌المللی کامل در نظر گرفته می‌شوند، و این به معنای این است که فرگوسن با تأخیر، یک بازی بین‌المللی دریافت کرده است.
الکس فرگوسن مربیگری
در سال ۲۰۰۲، به دلیل تأثیرگذاری‌اش بر فوتبال انگلیس، به عنوان نخستین عضو تالار مشاهیر فوتبال انگلیس انتخاب شد. در سال ۲۰۰۳، او اولین فردی بود که دیپلم مربیگری FA را دریافت کرد. او نایب‌رئیس موزه ملی فوتبال در منچستر و عضو کمیته اجرایی اتحادیه مدیران لیگ است.
در ۵ نوامبر ۲۰۱۱، جایگاه شمالی ورزشگاه اولدترافورد به افتخار ۲۵ سال مربیگری او در منچستر یونایتد، به «پایگاه سر الکس فرگوسن» تغییر نام یافت. او تنها مربی‌ای است که موفق به کسب چندین عنوان لیگ برتر شده است و در کارنامه‌اش «دو دبل» (فتح لیگ برتر در انگلیس و اسکاتلند) را دارد؛ این دستاورد در فصل ۱۹۸۴–۱۹۸۵، در لیگ اسکاتلند، با تیم آبردین محقق شد.
مربیگری الکس فرگوسن
با کسب هفت عنوان قهرمانی، فرگوسن پس از کارلو آنچلوتی، دومین مربی پر افتخار در تاریخ رقابت‌های باشگاهی اروپا است. او ۱۳ بار قهرمان لیگ برتر انگلیس شد و اولین مربی در تاریخ لیگ انگلیس است که موفق به کسب سه قهرمانی متوالی در لیگ شده است، و این را دو بار تکرار کرد.
او در مجموع ۱۰ جایزه بهترین مربی سال را دریافت کرده و ۲۷ بار عنوان بهترین مربی ماه را کسب کرده است. همچنین، بیشترین تعداد بازی در لیگ قهرمانان اروپا (۱۹۰) را هدایت کرده است. در سال ۲۰۱۷، او در فهرست ۱۰ مربی تأثیرگذار تاریخ فوتبال اروپا قرار گرفت که از زمان تأسیس یوفا در سال ۱۹۵۴، این عنوان به او اختصاص یافته است.
آمار الکس فرگوسن
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی | (گل) |
| ۱۹۵۷–۱۹۶۰ | کوینز | ۳۱ | (۱۵) |
| ۱۹۶۰–۱۹۶۴ | جانستون | ۳۷ | (۱۹) |
| ۱۹۶۴–۱۹۶۷ | دانفرم لاین | ۸۹ | (۶۶) |
| ۱۹۶۷–۱۹۶۹ | رنجرز | ۴۱ | (۲۵) |
| ۱۹۶۹–۱۹۷۳ | فالکیرک | ۹۵ | (۳۷) |
| ۱۹۷۳–۱۹۷۴ | آیر یونایتد | ۲۴ | (۹) |
| مجموع | ۳۱۷ | (۱۷۱) | |
| ۱۹۶۷ | اسکاتلند | ۷ | (۹) |
| دوران مربیگری | |||
| ۱۹۷۴ | باشگاه فوتبال ایست استایلینگشا | ||
| ۱۹۷۴–۱۹۷۸ | سنت میرن | ||
| ۱۹۷۸–۱۹۸۶ | آبردین | ||
| ۱۹۸۵–۱۹۸۶ | اسکاتلند | ||
| ۱۹۸۶–۲۰۱۳ | منچستر یونایتد | ||
افتخارات و الکس فرگوسن
بهترین مربی سال فوتبال جهان (FIFA World Coach of the Year) – 2 بار (1999، 2008)
مربی سال لیگ برتر انگلیس – 11 بار (1993، 1994، 1996، 1999، 2001، 2003، 2007، 2008، 2009، 2011، 2013)
شوالیه شایسته (Sir) – در سال 1999 به خاطر خدماتش به فوتبال، لقب شوالیه (Knighthood) را دریافت کرد.
مربی قرن فیفا – در سال 2000، فیفا او را به عنوان مربی قرن انتخاب کرد.
قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا (Cup Winners’ Cup) در 1991 با آبردین.
قهرمانی در لیگ اسکاتلند با آبردین (۳ بار).
قهرمانی در جام حذفی اسکاتلند با آبردین (۴ بار).
⏬مقالات پیشنهادی⏬
بچگی روبرتو مانچینی دوران حرفه‌ای مانچینی همسر روبرتو مانچینی