این رقابت‌ها که به عنوان جام جهانی فیفا شناخته می‌شوند، اوج نمایش فوتبال بین‌المللی هستند و جوامع مختلف را گرد هم می‌آورند، در حالی که نشان‌دهنده همبستگی و رقابت سطح جهانی در عرصه ورزش‌اند. در این نوشته وب سایت بایرن مونیخ مارا همراهی کنید..
فینال جام جهانی
طبق اخبار بایرن مونیخ هر چهار سال، ملت‌ها و هواداران فوتبال در سراسر جهان گرد هم می‌آیند تا یک ماه سرشار از مهارت، هیجان و رقابت شدید را تجربه کنند.
دیدار فینال، نقطه اوج این گردهمایی است و غالباً نمایش‌هایی ارائه می‌دهد که حتی تماشاگران معمولی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این مقاله به بررسی ۱۵ فینال برتر جام جهانی اختصاص دارد و تلاش دارد آنها را بر اساس اهمیت و جذابیت رتبه‌بندی کند.
بهترین فینال های جام جهانی
15. اروگوئه مقابل آرژانتین – 1930
ما فهرست خود را با نخستین فینال تاریخ جام جهانی آغاز می‌کنیم؛ مسابقه‌ای که نه تنها یک نقطه عطف در فوتبال جهانی به شمار می‌رفت، بلکه پایه‌های رابطه ویژه‌ای میان اروگوئه و این رویداد بین‌المللی را شکل داد.
در ورزشگاه سنتناریو مونته‌ویدئو، تیم میزبان با شور و اشتیاقی وصف‌ناپذیر به مصاف آرژانتین رفت؛ تیمی که به عنوان یکی از بهترین‌های آمریکای جنوبی شناخته می‌شد.
فینال های جام جهانی اروگوئه
آرژانتین با گل زودهنگامش بازی را پیش انداخت و امیدهای فراوانی برای تماشاگران خود ایجاد کرد، اما اروگوئه با پشتوانه حمایت پرشور هواداران و ارائه نمایشی فنی درخشان، سه گل وارد دروازه حریف کرد و بازی را ۴-۲ به نفع خود به پایان رساند.
این موفقیت نه تنها قهرمانی در اولین دوره جام جهانی را به ارمغان آورد، بلکه عشق و وفاداری مردم اروگوئه نسبت به جام جهانی را شعله‌ور کرد، احساسی که تا امروز همچنان در دل‌های فوتبال‌دوستان این کشور برقرار است.
فینال ۱۹۳۰ به عنوان نمادی از اتحاد ملی و قدرت فوتبال برای برجسته کردن غرور یک ملت کوچک اما پرتلاش در تاریخ فوتبال جهان باقی ماند.
فینال های جام جهانی 1962
14. برزیل مقابل چکسلواکی – 1962
برزیل در جام جهانی ۱۹۶۲، با دومین قهرمانی متوالی خود، توانست نشان دهد که قدرتش در فوتبال جهانی فقط وابسته به یک بازیکن نیست.
گارینچا در غیاب پله ستاره بی‌چون و چرای تیم شد و با مهارت‌ها و حرکات خیره‌کننده‌اش، راه پیروزی را برای برزیل هموار کرد. در دیدار نهایی، برزیل موفق شد چکسلواکی را با نتیجه ۳-۱ مغلوب کند و به‌این ترتیب جایگاه خود را به عنوان برترین تیم جهان تثبیت نماید.
فینال جام جهانی برزیل
13. فرانسه مقابل برزیل – 1998
فینال جام جهانی ۱۹۹۸، فراتر از حضور جنجالی رونالدو، به یکی از شب‌های تاریخی فوتبال تبدیل شد که در خاطره‌ها باقی مانده است.
زین‌الدین زیدان، ستاره بی‌همتای فرانسه، با دو گل سرنوشت‌ساز و فوق‌العاده خود با ضربه سر، مسیر پیروزی ۳-۰ را هموار کرد و تیم قدرتمند برزیل را مغلوب نمود.
این پیروزی، اولین جام جهانی فرانسه را به ارمغان آورد و همزمان، جشن قهرمانی در خانه، شور و هیجانی تاریخی برای هواداران ایجاد کرد.
فینال جام جهانی 2014
12. آلمان مقابل آرژانتین – 2014
فینال جام جهانی ۲۰۱۴ در ورزشگاه ماراکانا ریو دوژانیرو، شاهد نمایش تاکتیکی، استقامت و صحنه‌های به‌یادماندنی بود. دو تیم با دفاع‌های منظم و بازی محتاطانه، در انتظار فرصتی کوچک برای تعیین نتیجه بودند.
این فرصت با گل معجزه‌آسای ماریو گوتزه، مهاجم جانشین آلمان، در دقیقه ۱۱۳ وقت اضافه ایجاد شد.
فینال جام جهانی آلمان آرژانتین
گوتزه که فرصت کمی در جریان بازی داشت، توپ را با سینه کنترل کرد و سپس ضربه‌ای آرام و دقیق به تور دروازه آرژانتین زد؛ گلی که نه تنها سرنوشت بازی را عوض کرد، بلکه نام او را به عنوان قهرمان در تاریخ فوتبال ثبت نمود.
با وجود اینکه در طول تورنمنت عملکرد او زیر سایه بازیکنان اصلی تیم پنهان مانده بود، همین لحظه درخشان باعث شد گوتزه در خاطره‌ها ماندگار شود؛ نشانی از اهمیت جانشینان در تیم‌های بزرگ.
در مقابل، لیونل مسی که به عنوان ستاره اصلی آرژانتین شناخته می‌شد، نتوانست در این دیدار نهایی تاثیر مورد انتظار را بر جای بگذارد و امیدهای طرفداران را برآورده کند.
فینال جام جهانی ۲۰۱۴ آلمان آرژانتین
در این فینال، لحظه درخشش مسی به عنوان «بزرگ‌ترین فوتبالیست تاریخ» کمی به تعویق افتاد، اما بدون شک او گام‌های محکمی در مسیر تبدیل شدن به اسطوره فوتبال جهانی برداشت.
فینال ۲۰۱۴ بیش از هر چیز نمایانگر بازی تاکتیکی بالا و رقابتی نفس‌گیر بود که نتیجه نهایی آن تنها با یک لحظه جادویی رقم خورد.
این لحظه ویژه، آلمان را قادر ساخت تا برای چهارمین بار جام قهرمانی جهان را بالای سر ببرد و خاطره‌ای ماندگار در تاریخ جام جهانی به جا بگذارد.
نحوه اجرای تاکتیک‌ها، تمرکز تیم و هماهنگی بازیکنان نشان داد که موفقیت در چنین رقابت‌هایی، حاصل ترکیبی از هنر فردی و قدرت جمعی است. فینال ۲۰۱۴ به عنوان نمونه‌ای از فوتبال استراتژیک و تعیین‌کننده، در ذهن علاقه‌مندان و کارشناسان فوتبال تا همیشه باقی خواهد ماند.
فینال جام جهانی آرژانتین آلمان
11 آرژانتین مقابل آلمان – 1990
تکرار فینال چهار سال قبل، این بار در شهر رم، شاهد رویارویی دوباره آلمان غربی و آرژانتین بود؛ اما برخلاف فینال ۱۹۸۶ که پرهیجان و پر از حملات هجومی بود، فینال ۱۹۹۰ به یک مسابقه محتاطانه، فیزیکی و بحث‌برانگیز تبدیل شد.
این دیدار با برخوردهای فراوان، خطاهای متعدد و صدور کارت‌های زرد و قرمز همراه بود؛ جوی سنگین و پرتنش که بیشتر حس یک جنگ روانی را منتقل می‌کرد تا یک بازی زیبای فوتبال.
تیم آرژانتین با ترکیبی آسیب‌دیده و بازیکنان محروم، دیگر آن تیم درخشان چهار سال قبل نبود و بیشتر بر حفظ نظم دفاعی و کنترل بازی تمرکز داشت.
مارادونا، کاپیتان آرژانتین، با مصدومیت و فشار شدید، بارها مورد خطا قرار گرفت و عملکردش در جریان بازی محدود شد.فینال ۱۹۹۰، به عنوان یکی از سنگین‌ترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین دیدارهای جام جهانی در ذهن فوتبال‌دوستان جهان باقی ماند.
فینال جام جهانی 1990
در دقیقه ۸۵، لحظه تعیین‌کننده بازی رخ داد؛ رودی فولر در محوطه جریمه توسط روبرتو سنسینی متوقف شد و داور مکزیکی، ادگاردو کدسال، پنالتی جنجالی به سود آلمان اعلام کرد — تصمیمی که با اعتراض شدید بازیکنان آرژانتین و اشک‌های مارادونا همراه شد.
آندریاس برهمه، با تمرکز کامل، توپ را به گوشه دروازه زد تا تنها گل مسابقه ثبت شود و قفل این بازی سخت و پرتنش شکسته شود.
آلمان غربی با این پیروزی، برای سومین بار قهرمان جام جهانی شد و فرانز بکن‌باوئر، قهرمان سال ۱۹۷۴، این‌بار به‌عنوان مربی جام را بالای سر برد؛ افتخاری که او را به تنها فردی در تاریخ تبدیل کرد که هم به‌عنوان بازیکن و هم مربی قهرمان جهان شده است.
فینال جام جهانی فوتبال 1990
برای آرژانتین، این فینال پایان تلخی بر یک تورنمنت دشوار بود؛ تیمی که با حداقل‌ها تا فینال پیش آمده بود، اما در برابر صلابت، انضباط و سازماندهی آلمان ناکام ماند.
اشک‌های مارادونا هنگام نواخته شدن سرود ملی روی سکوی نقره‌ای، تصویری جاودانه از این فینال ایجاد کرد — فینالی که بیشتر به خاطر فشار ذهنی، جدال‌های شدید و حواشی به یاد ماند تا فوتبال زیبا و هجومی.
فینال جام جهانی برزیل سوئد
10 برزیل مقابل سوئد – 1958
در فینال جام جهانی ۱۹۵۸، برزیل اولین گام‌های سلطنت خود در فوتبال جهان را برداشت. تیم قدرتمند برزیل، با هدایت پله تنها ۱۷ ساله و جوان‌ترین بازیکن حاضر در یک فینال، سوئد میزبان را با نتیجه ۵-۲ شکست داد.
پله در این دیدار دو گل زد و استعداد خارق‌العاده خود را به جهانیان نشان داد؛ استعدادی که بعدها تمام دوران حرفه‌ای او را تعریف کرد و او را به نماد فوتبال جهانی تبدیل نمود.
نمایش درخشان او، ترکیبی از سرعت، تکنیک و هوش بازی بود که حتی بازیکنان باتجربه را شگفت‌زده کرد.
این پیروزی تاریخی نه تنها قهرمانی برزیل را تثبیت کرد، بلکه نقطه شروع دوران طلایی فوتبال برزیل و ظهور پله در سطح بین‌المللی شد.
فینال جام جهانی ایتالیا فرانسه
9 ایتالیا مقابل فرانسه – 2006
فینال جام جهانی ۲۰۰۶ یکی از به‌یادماندنی‌ترین جدال‌های تاریخ فوتبال بود؛ جدالی که ایتالیا و فرانسه در صحنه‌ای پر از درام و احساس برابر هم قرار گرفتند.
این مسابقه پس از ۱۲۰ دقیقه جنگ فیزیکی و تاکتیکی، با تساوی ۱-۱ به پایان رسید و در نهایت ایتالیا توانست در ضربات پنالتی، با آرامش و دقت بیشتری نسبت به حریف، چهارمین جام جهانی خود را تصاحب کند.
این دیدار تنها به خاطر نتیجه‌اش در تاریخ ثبت نشد، بلکه لحظاتی ویژه آن را جاودانه کرد. فرانسه خیلی زود با پنالتی استثنایی زین‌الدین زیدان پیش افتاد؛ ضربه‌ای ظریف به سبک پاننکا که پس از برخورد به تیر افقی وارد دروازه شد و استادیوم را به لرزه درآورد.
فینال جام جهانی 2006
با این حال، پاسخ ایتالیا دیر نرسید. مارکو ماتراتزی با ضربه سری تماشایی روی ارسال کرنر نتیجه را برابر کرد تا دو تیم به نبردی نفس‌گیر تا پایان وقت‌های قانونی کشیده شوند.
اما نقطه اوج دراماتیک این بازی در وقت اضافه رقم خورد، جایی که زیدان در آخرین مسابقه ملی خود، پس از جدالی لفظی با ماتراتزی، کنترلش را از دست داد و با ضربه سر به سینه مدافع ایتالیایی کوبید.
داور بی‌درنگ کارت قرمز نشان داد و کاپیتان افسانه‌ای فرانسه با صحنه‌ای تلخ زمین را ترک کرد. این اتفاق نمادی شد از یک فینال پرهیاهو که برای همیشه در خاطره‌ها زنده خواهد ماند.
جام جهانی 2006 ایتالیا فرانسه
تصویر زیدان در حالی‌که با سری خمیده و چهره‌ای اندوهگین از کنار جام قهرمانی عبور می‌کرد، به یکی از تلخ‌ترین و در عین حال نمادین‌ترین لحظات تاریخ فوتبال مبدل شد؛ لحظه‌ای که تضاد بین عظمت و شکست را به بهترین شکل نشان داد.
سرنوشت بازی در ضربات پنالتی رقم خورد. ایتالیا بی‌نقص و حساب‌شده عمل کرد؛ هر چهار پنالتی‌زن تیم با آرامش توپ‌های خود را به گل بدل کردند، در حالی‌که تنها داوید ترزگه از فرانسه با بدشانسی شوتش را به تیر افقی کوبید. همین یک اشتباه کافی بود تا همه چیز به سود ایتالیا تغییر کند.
در پایان، فابیو کاناوارو با اقتدار جام را بالای سر برد؛ لحظه‌ای که نقطه اوج درخشش او در سالی تاریخی بود و دستاوردی که در نهایت با کسب توپ طلا تکمیل شد.
فینال جام جهانی فوتبال 2006
فینال جام جهانی ۲۰۰۶ چیزی بیش از یک بازی فوتبال بود. این مسابقه ترکیبی از هیجان، زیبایی، جنجال و احساسات انسانی بود که به یکی از ماندگارترین صفحات تاریخ ورزش بدل شد.
برای زیدان، این دیدار به‌عنوان آخرین صحنه ملی‌اش، پایانی تلخ و باشکوه بود؛ وداعی که در عین تراژدی، همچنان عظمت او را برجسته‌تر کرد.
فینال جام جهانی 1978
8 آرژانتین مقابل هلند – 1978
در سال ۱۹۷۸، ورزشگاه مونیومنتال بوینس‌آیرس شاهد یکی از پرشورترین فینال‌های تاریخ جام جهانی بود.
آرژانتین میزبان، در حالی‌که هزاران هوادار پرشور در سکوها از تیمشان حمایت می‌کردند، موفق شد با نتیجه ۳-۱ و پس از وقت اضافه، هلند را شکست دهد و برای نخستین بار به قهرمانی جهان دست یابد.
ستاره بی‌بدیل این بازی، ماریو کمپس بود. او در نیمه نخست با گلی حساس تیمش را پیش انداخت. هرچند هلند در دقایق پایانی مسابقه به بازی برگشت و کار را به تساوی کشاند، اما در وقت‌های اضافه کمپس بار دیگر درخشید و با گل دوم خود امیدهای حریف را در هم شکست. دانیل برتونی نیز گل سوم را وارد دروازه کرد و قهرمانی را قطعی ساخت.
فینال جام جهانی آرژانتین هلند
اما اهمیت این دیدار فراتر از فوتبال بود. کشور در دوران حکومت نظامی به سر می‌برد و رژیم وقت، تلاش داشت از قهرمانی برای تقویت جایگاه خود بهره ببرد.
با این وجود، برای مردم عادی آرژانتین، این لحظه چیزی جز شادی ناب و غرور ملی نبود. خیابان‌ها غرق در جشن و سرود شد و شادی مردم به یکی از تصاویر ماندگار تاریخ این کشور بدل گشت.
برای هلند، این فینال دومین ناکامی متوالی در رسیدن به جام بود. سبک خاص «توتال فوتبال» آنها تحسین جهانیان را برانگیخته بود، اما نبود یوهان کرایف و کمی بدشانسی مانع از دستیابی به افتخار شد.
قهرمانی ۱۹۷۸ نقطه عطفی در تاریخ فوتبال آرژانتین بود؛ آغازی بر دوره‌ای که بعدها با حضور ستارگانی مانند مارادونا و لیونل مسی، این کشور را به یکی از قدرت‌های ماندگار فوتبال جهان بدل کرد.
فینال جام جهانی انگلیس آلمان
7 انگلستان مقابل آلمان – 1966
ورزشگاه ویمبلی در سال ۱۹۶۶ شاهد لحظه‌ای تاریخی برای فوتبال انگلستان بود. تیم ملی این کشور در فینال جام جهانی، در حضور ۹۰ هزار تماشاگر پرشور، با پیروزی ۴-۲ مقابل آلمان غربی پس از وقت‌های اضافه، تنها قهرمانی خود را در تاریخ جام‌های جهانی ثبت کرد.
این مسابقه پرحادثه و مهیج تحت هدایت سر آلف رمزی برگزار شد؛ مربی‌ای که تیمی منظم، مستحکم و پرانرژی را روانه میدان کرد. انگلیسی‌ها با جنگندگی و سازماندهی عالی، توانستند در برابر یکی از قدرتمندترین تیم‌های اروپا ایستادگی کنند.
قهرمان واقعی این فینال جف هرت بود. او با به ثمر رساندن سه گل تاریخی، اولین بازیکنی شد که در یک فینال جام جهانی هت‌تریک می‌کند؛ رکوردی که بیش از ۵۰ سال ماندگار ماند و تنها در سال ۲۰۲۲ توسط امباپه تکرار شد.
این پیروزی، نقطه اوج فوتبال انگلیس و لحظه‌ای جاودان در تاریخ ورزشی این کشور بود؛ لحظه‌ای که هنوز به‌عنوان نماد افتخار ملی از آن یاد می‌شود.
فینال جام جهانی فوتبال
بحث‌برانگیزترین لحظه بازی، بی‌گمان گل دوم جف هرت بود؛ توپی که پس از برخورد به تیرک بالایی برگشت و داور، پس از مشورت کوتاه با کمکش، آن را به عنوان گل پذیرفت. این تصمیم از همان لحظه موجی از اعتراض و گفتگو برانگیخت و تا امروز به عنوان یکی از جنجالی‌ترین اتفاقات تاریخ جام جهانی مطرح است.
گل چهارم که در دقیقه‌های پایانی رخ داد، زمانی ثبت شد که تماشاگران و عکاسان بی‌توجه به قوانین، به داخل زمین هجوم آورده بودند؛ تصویری که گزارشگر معروف بی‌بی‌سی، کنث وولستن‌هولم را بر آن داشت جمله تاریخی‌اش را بر زبان آورد و لحظه پایانی بازی را با لحن خاصی ماندگار کند.
قهرمانی در سال ۱۹۶۶ برای انگلیس صرفاً صعود به جایگاه قله نبود؛ این عنوان نمایانگر دوران اوج و غرور ملی بود که مردم سراسر کشور آن را جشن گرفتند.
اگرچه دهه‌ها گذشت و تیم‌های متعددی سربرآوردند، اما آن جام هنوز هم تنها قهرمانی انگلستان در تاریخ جام جهانی است؛ میراثی که با هر سالی غبار کهنگی‌اش کمتر می‌شود و ارزشش افزون‌تر می‌گردد.
فینال جام جهانی برزیل و ایتالیا
6 برزیل مقابل ایتالیا – 1970
تیم ملی برزیل در سال ۱۹۷۰، نمونه بارز تلفیق هنر و فوتبال بود؛ تیمی که با حضور ستاره‌هایی همچون پله، توستائو، ریوولینو، جرزینهو و کارلوس آلبرتو، نه‌تنها موفق به کسب قهرمانی شد، بلکه استانداردی جدید برای فوتبال جهان ایجاد کرد.
سبک بازی «سامبا» با حرکات هماهنگ، دریبل‌های فنی و خلاقیت بی‌پایان، این تیم را به نمادی جاودان بدل کرد.
در فینال مقابل ایتالیا، با وجود نتیجه ۴-۱، آنچه بیش از هر چیز جلب توجه می‌کرد، نمایش برزیل بود؛ بازی‌ای که نشان داد فوتبال می‌تواند یک هنر کامل باشد و نه فقط رقابتی برای پیروزی.
فینال جام جهانی فوتبال ایتالیا
پله با گل ابتدایی‌اش، نمایش خیره‌کننده‌ای از مهارت و دقت فردی ارائه داد، اما نقطه اوج بازی در گل چهارم پدیدار شد؛ تیم برزیل با یک حرکت گروهی هماهنگ و پاس‌های سریع و دقیق، توپ را از خط دفاع خودی تا محوطه جریمه ایتالیا رساند و در نهایت پله با یک پاس بی‌نقص، کارلوس آلبرتو را در موقعیتی ایده‌آل قرار داد تا یکی از زیباترین گل‌های تاریخ جام جهانی ثبت شود.
این فینال در مکزیکوسیتی برگزار شد و اولین بار بود که از تلویزیون‌های رنگی به‌صورت زنده پخش شد؛ برزیل با بازی تماشایی و سبک سامبا، شایسته‌ترین تیم برای چنین لحظه تاریخی بود.
با این قهرمانی، پله تبدیل به تنها بازیکنی شد که سه بار جام جهانی را کسب کرده است و تصویر او با جام در دستانش، ماندگارترین قاب تاریخ فوتبال شد.
برزیل ۱۹۷۰ الگویی جاودان برای نسل‌های بعدی شد و این دیدار چیزی فراتر از یک مسابقه ساده بود؛ یک شاهکار واقعی فوتبال.
فینال جام جهانی آلمان مجارستان
۵ آلمان مقابل مجارستان – ۱۹۵۴
فینال جام جهانی ۱۹۵۴ که به «معجزه برن» شهرت یافت، یکی از مهیج‌ترین و تاریخی‌ترین دیدارهای فوتبال جهان بود؛ جایی که تیم آلمان غربی با تلاش بی‌وقفه و روحیه‌ای مثال‌زدنی، توانست ۳-۲ تیم تقریباً شکست‌ناپذیر مجارستان را مغلوب کند و یک شگفتی تمام‌عیار خلق کند.
مجارستان، تیمی که با فوتبال هجومی و تکنیک ناب خود چهار سال پیش جهان را بهت‌زده کرده بود، در همان هشت دقیقه ابتدایی با دو گل فاصله خود را ایجاد کرد و به نظر می‌رسید مسیر قهرمانی برای آنها کاملاً باز و بدون مانع است.
آلمان غربی اما با تاکتیکی هوشمندانه، هماهنگی دقیق و اراده‌ای فولادین، توانست به بازی بازگردد. گل‌های فریتس والتر و هلموت ران، به‌ویژه گل دقیقه ۸۴ که تعیین‌کننده پیروزی بود، نه تنها نتیجه را به نفع آلمان تغییر داد بلکه یکی از بازگشت‌های فراموش‌نشدنی تاریخ فوتبال را رقم زد.
این پیروزی فراتر از ورزش بود؛ نمادی از امید، اتحاد و عزم ملی برای مردمی که هنوز از زخم‌های جنگ جهانی دوم رنج می‌بردند و به یک لحظه غرور و شادی واقعی نیاز داشتند.
فینال جام جهانی فوتبالی
فینال ۱۹۵۴ که به نام «معجزه برن» شناخته می‌شود، شاهد لحظه‌ای تاریخی در فوتبال جهان بود؛ جایی که آلمان غربی با نتیجه ۳-۲ موفق شد تیم قدرتمند مجارستان را شکست دهد.
مجارستان که با سبک هجومی و مهارت بالا پیش‌تر همه را شگفت‌زده کرده بود، در هشت دقیقه ابتدایی با دو گل پیش افتاد و به نظر می‌رسید قهرمانی از آن آنهاست.
اما آلمان غربی با نظم تاکتیکی، همکاری گروهی و انگیزه فراوان توانست بازی را به تعادل برساند و با گل‌های فریتس والتر و هلموت ران، به خصوص گل دقیقه ۸۴، قهرمانی‌ای ماندگار را رقم زد. این پیروزی نه تنها موفقیت ورزشی، بلکه نمادی از بازسازی و امید ملت آلمان پس از زخم‌های جنگ جهانی دوم شد.
فینال جام جهانی برزیل اروگوئه
4 برزیل مقابل اروگوئه – 1950
فینال عملی جام جهانی ۱۹۵۰، معروف به «ماراکانازو»، به یکی از تلخ‌ترین خاطرات فوتبال برزیل و آمریکای جنوبی بدل شد.
در ورزشگاه پرجمعیت ماراکانا، نزدیک به ۲۰۰,۰۰۰ نفر شاهد بودند که اروگوئه با نتیجه ۲-۱، تیم میزبان و مدعی قهرمانی را مغلوب کرد.
برزیل تنها نیاز داشت بازی را مساوی کند تا قهرمان شود، و گل فریاسا در دقیقه ۴۷ باعث شد امیدها و جشن‌های زودهنگام خیابانی در ریو شکل بگیرد.
برزیل فینال جام جهانی
اروگوئه، تیمی با انگیزه و ساختار تاکتیکی منظم، به آرامی بازی را تحت کنترل گرفت. خوان شیافینو در دقیقه ۶۶ گل تساوی را زد و سپس آلسیدس گیدجیا با شوتی بی‌وقفه در دقیقه ۷۹، سکوتی مرگبار بر ماراکانا حاکم کرد؛ سکوتی که هنوز در تاریخ ورزش به‌عنوان یکی از دردناک‌ترین لحظات جمعی ثبت شده است.
این مسابقه تأثیرات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی عمیقی بر برزیل داشت. رسانه‌ها آن را “شکست ملی” نامیدند و تعدادی از هواداران به دلیل شدت ناراحتی دچار حمله قلبی شدند.
پیراهن سفید با یقه آبی که تیم ملی برزیل پوشیده بود، برای همیشه کنار گذاشته شد و تولد پیراهن زرد مشهور مستقیماً از دل این شکست شکل گرفت.
ماراکانازو تنها یک باخت فوتبال نبود، بلکه نمادی از غرور ملی آسیب‌دیده بود و تا امروز یکی از شاخص‌ترین مسابقات تاریخ جام جهانی باقی مانده؛ نمایشی تلخ از قدرت فوتبال در تحت تأثیر قرار دادن یک ملت.
آلمان فینال جام جهانی
3 آلمان مقابل آرژانتین – 1986
درخشش دیگو مارادونا در طول جام جهانی ۱۹۸۶ به وضوح قابل مشاهده بود و او در فینال مقابل آلمان غربی نقش کلیدی ایفا کرد.
با اینکه مارادونا در فینال گل نزد، حضور و تاثیر او در میدان کاملاً ملموس بود و ثابت کرد که بازیکنان نیازی به گلزنی ندارند تا تأثیرگذاری واقعی داشته باشند.
مارادونا آرژانتین را به پیروزی ۳-۲ در آن شب رساند و دومین قهرمانی تیمش در جام جهانی را رقم زد.
با پاس تعیین‌کننده‌اش برای گل سوم خورخه بورچاگا در دقیقه ۸۴، مارادونا نشان داد که چگونه یک حرکت خلاقانه می‌تواند سرنوشت یک فینال را دگرگون کند.
آرژانتین فینال جام جهانی
پاسی که مارادونا فرستاد و تمام خط دفاعی آلمان را در هم شکست، گواهی بر ذهن فوتبالی کم‌نظیر او بود.
آرژانتین ابتدا با گل‌های براون و والدانو ۲-۰ پیش افتاد، اما آلمان با روحیه همیشگی و قدرت بازگشت‌پذیری خود، در عرض هفت دقیقه بازی را به تساوی رساند؛ بازگشتی که می‌توانست تاریخی‌ترین کامبک باشد، اگر نه آن حرکت جادویی کاپیتان شماره ۱۰ آرژانتین.
این فینال نمادی از رهبری مارادونا بود؛ بازیکنی که نه تنها با توانایی فنی، بلکه با شخصیت کاریزماتیک و الهام‌بخش خود، تیمی نه‌چندان ستاره‌دار را به قله جهان رساند.
عملکرد مارادونا در کل تورنمنت، به‌ویژه در بازی مقابل انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی، به افسانه‌های جام جهانی پیوسته است، اما فینال ۱۹۸۶ تأییدی بر سالی استثنایی برای مردی بود که برای همیشه در دل فوتبال‌دوستان باقی خواهد ماند.
فینال جام جهانی 2002
2 برزیل مقابل آلمان – 2002
فینال ۲۰۰۲ بین برزیل و آلمان، اگر در ژوئن ۲۰۲۲ نوشته می‌شد، شاید جایگاه اول را می‌گرفت، اما چنین نیست.
این فینال همه چیز داشت: تقابل دو غول سنتی فوتبال، فضای پرتنش یک دیدار سرنوشت‌ساز، و نمایشی فردی از درخشش کامل.
برای اولین بار در تاریخ جام جهانی، دو تیم پرافتخار از اروپا و آمریکای جنوبی در فینال به مصاف هم رفتند و حاصل آن یکی از کلاسیک‌ترین دوئل‌های تاریخ فوتبال بود.
در مرکز این نمایش، رونالدو نازاریو قرار داشت؛ مهاجمی که چهار سال قبل در فینال ۱۹۹۸، با نمایشی گنگ و پرجنجال، زیر سایه ابهام مانده بود.
آلمان برزیل فینال جام جهانی
در یوکوهامای ژاپن، او با ذهنی مصمم و آمادگی جسمانی عالی، به میدان بازگشت و با زدن هر دو گل، داستان بازگشت خود را به زیباترین شکل رقم زد.
گل اول، حاصل جاگیری هوشمندانه و ضربه‌ای تیز پس از برگشت شوتی مهار نشده بود، و گل دوم، نتیجه همکاری سریع و تمام‌کنندگی کلاس جهانی بود.
الیور کان، دروازه‌بان افسانه‌ای آلمان، که تا آن لحظه بی‌نقص عمل کرده بود، برای نخستین بار آسیب‌پذیر ظاهر شد و اشتباه او در گل اول، نقطه عطف مسابقه بود. کان با وجود کسب دستکش طلایی، پس از بازی با سکوت و اشک جایزه را دریافت کرد.
این فینال نه‌تنها پایان درخشانی برای جام جهانی ۲۰۰۲ بود، بلکه پایانی شاعرانه برای تورنمنتی شد که رونالدو با هشت گل کفش طلایی را به دست آورد و برزیل پنجمین قهرمانی خود را جشن گرفت.
این دیدار، به ویژه به دلیل عنصر «رستگاری» برای رونالدو، در ذهن میلیون‌ها هوادار باقی مانده است؛ بازگشتی تمام‌عیار از مردی که فوتبال را از نو تعریف کرد.
فینال جام جهانی 2022
1 آرژانتین مقابل فرانسه – 2022
فینال آخرین جام جهانی رتبه اول را به خود اختصاص داده و به‌حق یکی از بزرگ‌ترین، دراماتیک‌ترین و خاطره‌انگیزترین بازی‌های تاریخ فوتبال محسوب می‌شود.
لیونل مسی، اسطوره آرژانتینی، تیم ملی کشورش را در ورزشگاه لوسیل قطر رهبری کرد و با دو گل حیاتی و یک پنالتی موفق در ضربات تعیین‌کننده، بالاخره تاج قهرمانی جهان را بر سر گذاشت.
آرژانتین در جریان بازی ابتدا ۲-۰ و سپس ۳-۲ پیش افتاد، اما فرانسه با درخشش خیره‌کننده کیلین امباپه، که تنها دومین هت‌تریک تاریخ فینال‌های جام جهانی را ثبت کرد، سه‌باره به بازی برگشت و سرنوشت بازی را به ضربات پنالتی کشاند.
فینال جام جهانی آرژانتین فرانسه
این دیدار همه چیز درباره لیونل مسی بود؛ بازیکنی که در قطر با آرامش، خونسردی و مهارت‌های خارق‌العاده‌اش، جایگاه خود را به‌عنوان بزرگ‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال برای بسیاری تثبیت کرد. با این حال، نمی‌توان از امباپه غافل شد؛ ستاره جوان فرانسوی با سرعت، دقت و ذهنیت رقابتی، تیمش را به‌تنهایی در جریان بازی حفظ کرد.
هیجان بی‌پایان بازی، نوسان نتیجه، تقابل دو فوق‌ستاره و فضای احساسی بی‌سابقه آن، این فینال را به اثری کلاسیک در تاریخ فوتبال بدل کرد. این مسابقه نه‌تنها نقطه اوج دوران حرفه‌ای مسی، بلکه تجسم زیبایی، بی‌رحمی و شگفتی فوتبال در بالاترین سطح بود.
⏬مقالات پیشنهادی⏬
بهترین مهاجمان جام جهانینتیجه فینال والیبال قهرمانی جهانارزشمندترین بازیکن والیبال قهرمانی جهان
مسی و امباپه این فینال رو جاودانه کردن. 👑